In 1967 waren Beatlesfans geschokt door het gerucht dat Paul McCartney eind 1966 zou zijn overleden en vervangen door een dubbelganger. Fans zagen allerlei aanwijzingen op platenhoezen en speelden platen achterstevoren af, om verborgen boodschappen zoals “ik heb Paul begraven” te horen.1 Het hardnekkige gerucht is sindsdien nooit meer verdwenen. In 2009 wilden de twee Italiaanse forensische experts, Gabriella Carlesi en Francesco Gavazzeni, met hun expertise in persoonsherkenning een einde maken aan het vermeende ‘broodjeaapverhaal’. Maar tot hun schrik ontdekten ze grote anatomische verschillen tussen de Paul McCartney van voor en na 1967.
In juli 2009 pakte de Italiaanse editie van het tijdschrift Wired groot uit met het artikel Vraag eens wie die ‘Beatle’ was, dat 9 pagina’s besloeg.2 Daarin vertellen twee gerenommeerde Italiaanse onderzoekers over de strikte protocollen en identificatiemethode, die ze hadden toegepast om foto’s van Paul McCartney van voor en na 1967 met elkaar te vergelijken. Gabriella Carlesi is patholoog-anatoom en Francesco Gavazzeni een expert in craniometrische herkenning, oftewel het meten van de schedel. Zij stonden in hun vakgebied hoog aangeschreven en hebben beiden in opzienbarende zaken een belangrijke rol gespeeld, op basis van foto’s iemands identiteit vast te stellen, onder andere bij de moordaanslag op paus Johannes Paulus II.
Identificatie aan de hand van de schedel en het gelaat
Als er geen vingerafdrukken en DNA-monsters zijn, kunnen forensische experts mensen identificeren door antropometrie (het meten van het menselijk lichaam) en in het bijzonder craniometrie (het meten van de schedel en gelaat). Deze expertises zijn onderdeel van biometrie, de wetenschap die wordt gebruikt voor persoons- en gezichtsherkenning en momenteel wereldwijd door inlichtingendiensten wordt toegepast. Daarbij baseert men zich op de analyse van de exacte punten en zones in het gezicht die bij iedereen onveranderlijk zijn, zoals de afstand tussen de pupillen, het snijpunt tussen de neus en de wenkbrauwbogen, het punt waar de basis van de neus loskomt van de bovenlip, de vorm van de kaak, kin en oorschelp.
Het Italiaanse duo was bekend met de Paul-is-dood-legende, de bewering dat de originele McCartney in november 1966 omkwam bij een auto-ongeluk en werd vervangen door een dubbelganger, die toevallig ook linkshandig en muzikaal was. Ondanks dat er vele websites en artikelen aan zijn gewijd, waren ze uiterst sceptisch over de amateuristische illustraties, die de verschillen in het gelaat zouden ‘bewijzen’. Ze besloten met hun expertise en een wetenschappelijke benadering aan te tonen dat het een broodjeaapverhaal was, om hiermee het hardnekkige gerucht voorgoed de wereld uit te helpen.3
Grote afwijkingen in anatomie
Hun grootste uitdaging was foto’s met homogene proporties te vinden, om de verhoudingen in het gezicht en schedel te kunnen vergelijken. Ze verzamelden grote aantallen foto’s van vóór 1966 en foto’s die met zekerheid dateren vanaf 1967, zowel toen The Beatles nog verenigd waren als tijdens McCartney’s soloperiode. “Daarna kost het ons twee minuten om te concluderen dat het om dezelfde persoon gaat,” herinnerde Carlesi zich. Ze was ervan overtuigd dat het verhaal over de dubbelganger onzin was. “De verrassing was groot,” zegt Gavazzeni, “want de curve van de onderkaak tussen de twee sets foto’s vertoonde een grote discrepantie van meer dan 6 procent, ruim boven de foutdrempel.”
Maar daar hielden de verrassingen niet op. De forensische experts signaleerden een schaduwplek in de buitenste hoek van het linkeroog, waarschijnlijk een litteken van een oog- of cosmetische operatie die in de jaren ’60 is uitgevoerd. “Het heeft een onvolmaaktheid achtergelaten, dat lange tijd is gemaskeerd,” merkte Gavazzeni op.
Ook ontdekten ze grote verschillen in de vorm van de schedel en dat sommige foto’s gemanipuleerd waren. “De indruk ontstaat dat de vorm van het hoofd een beetje ronder is gemaakt”, zei Gavazzeni, “waarbij de daadwerkelijke lengte werd verminderd door middel van een kunstgreep”, een bepaalde trucage die in die tijd soms werd toegepast tijdens het afdrukken van de foto’s. Gavazzeni voegde toe: “de structuur van de schedel van een volwassen persoon daadwerkelijk veranderen is onmogelijk. Toch is dat, afgaande op de foto’s, precies wat je ziet.”
Daarnaast waren er grote verschillen tussen de breedte van de lippen en het naso-spinale punt tussen de twee neusgaten, het punt waar de neus begint los te komen van het gezicht: “dit is een karakteristiek kenmerk dat de chirurgische geneeskunde niet kan veranderen,” legde Carlesi uit. Men vond bovendien verschillen in het gehemelte, gebit en de vorm van de oorschelp. Dat laatste wordt als forensisch bewijs gelijkgesteld aan een vingerafdruk, omdat men dit eveneens niet operatief kan aanpassen.
Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band
De populaire Beatle was vanaf eind 1966 tot de zomer van 1967 acht maanden uit de publiciteit gebleven, totdat in mei 1967 de dubbelelpee Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band uitkwam. De afbeeldingen op de hoes bevatten volgens Beatlesfans allerlei aanwijzingen dat Paul McCartney was omgekomen. Zo stonden de oude Beatles en de nieuwe The Beatles bij een graf waarop een linkshandige basgitaar, het instrument van Paul McCartney, met bloemen was afgebeeld. Bij het graf stond ook een model van een witte Aston Martin, McCartney‘s auto, met een bebloede handschoen. Op de achterzijde stond Paul McCartney als enige met de rug naar de camera gekeerd. Op de mouw van McCartney’s uniform stond O.P.D., de afkorting van officially pronounced dead (officieel doodverklaard). Daarnaast hadden alle Beatles plotseling een snor. Fans speculeerden dat die snor bij McCartney moest verhullen dat de Beatle was vervangen door een dubbelganger.1-4
Gabriella Carlesi vergeleek de foto’s van vóór 1966 met die op de hoes van Sgt. Pepper’s en constateerde dat de afstand tussen de mondhoeken plotseling langer was geworden. “Wat natuurlijk niet mogelijk is en wat de snor niet kan camoufleren. Met andere woorden, de lippen kunnen volumineuzer zijn, maar de breedte van de lijn tussen de mondhoeken kan niet zoveel variëren. Deze kan zeer kleine veranderingen ondergaan, maar dit is niet het geval op de onderzochte foto: hier is het verschil tussen voor en na te groot om door een operatie te zijn veroorzaakt.”
Stomverbaasd
Ondanks dat de onderzoekers een rigoureuze methode toepasten, die geaccepteerd en vereist is voor het vaststellen van iemands identiteit, waren ze stomverbaasd over de uitkomsten van hun eigen onderzoek. Ze besloten nog meer onderzoek te doen, voordat ze met hun bevindingen naar buiten wilden komen.
“Voor mij is de vorm van het gehemelte het bewijs, meer nog dan de tanden”
Gabriella Carlesi
Aangezien Gabriella Carlesi internationaal bekend is vanwege haar expertise in odontologie, de identificatie aan de hand van het gebit, besloot ze dit in haar onderzoek te betrekken. McCartney’s gebit heeft rechtsboven een kenmerkende hoektand, die door ruimtegebrek scheef is komen te staan en iets naar buiten uitsteekt. Op foto’s was duidelijk te zien dat het gehemelte van McCartney vóór 1966 zo smal was, dat daardoor verschillende tanden scheef stonden en de uitstekende hoektand verklaarde.
Het merkwaardige is dat dezelfde hoektand op de foto’s vanaf 1967 ook altijd uitsteekt, maar dat dit volgens Carlesi niet wordt gerechtvaardigd als men naar het gehemelte kijkt, dat vanaf die tijd aanzienlijk breder is. Ze concludeerde dat de hoektand door een ingreep is scheef gezet en niet door de andere tanden en kiezen naar buiten is gedrukt.
“Voor mij is de vorm van het gehemelte het bewijs, meer nog dan de tanden”, benadrukte Carlesi. Om een dergelijke afwijking te kunnen verklaren zou McCartney een operatie hebben moeten ondergaan. Het chirurgisch veranderen van de vorm van het gehemelte was zelfs in die tijd weliswaar mogelijk, maar erg onwaarschijnlijk. Het zou een zeer pijnlijke en ingrijpende operatie zijn geweest, waarbij men het gehemeltebeen had moeten breken.
Een dergelijke ingreep vereiste een langdurig herstel. McCartney zou minimaal een jaar een beugel hebben moeten dragen, wat hij niet had kunnen verbergen. De vraag is dan ook hoe een man in ruim een half jaar de vorm van zijn schedel, gehemelte, mond, neus, kaak en oren kan veranderen, terwijl hij een plaat kan opnemen en is blijven zingen.
Toch staan de bevindingen van Carlesi en Gavazzeni niet op zichzelf. Ook de oogkleur is in de loop der jaren veranderd. De huidige McCartney heeft lichte, grijs-groene ogen, in tegenstelling tot de donkere hazelbruine ogen van de McCartney van vóór 1967. Droeg McCartney op de foto van Sgt. Pepper’s bruine contactlenzen, die hij toen hij ouder werd, achterwege heeft gelaten? Of heeft hij een aandoening waardoor zijn ogen van kleur zijn veranderd?
DNA-test
Paul McCartney had zelf een einde kunnen maken aan de hardnekkige geruchten door samen met zijn toen nog in leven zijnde vader of zijn broer Mike, een DNA-test te doen, maar deed dat niet. Een DNA-test in Duitsland leek daarentegen de bevindingen van de Italiaanse forensische specialisten te bevestigen. Daar beweerde de in 1962 geboren Bettina Hübers de dochter van Paul McCartney te zijn. Ze had op latere leeftijd via een advocaat een DNA-test van haar vermeende vader afgedwongen. Haar moeder Erika Wohlers had begin jaren ’60 een affaire met de toen nog onbekende Beatle gehad, toen hij in Hamburg woonde. The Beatles waren daar hun carrière begonnen, door op te treden in clubs op de Reeperbahn, een berucht uitgaansgebied.
Bettina Hübers’ moeder had in 1962 weinig belang gehad om McCartney op de geboorte-akte als de vader te vermelden, omdat de muzikant uit Liverpool destijds nog onbekend en berooid was en inmiddels het land had verlaten. De dna-test die in de jaren ’80 volgde, leverde tot Bettina’s schok echter geen match op. In 2007 onderzocht openbare aanklager Michael Grunwald of de ex-Beatle de vaderschapstest en handtekening had vervalst door een dubbelganger te sturen, maar volgens de rechter was de zaak verjaard.5-6
McCartney spreekt met David Letterman over zijn vermeende dubbelganger
De Italiaanse forensische experts zijn na de publicatie in Wired nooit meer op hun verhaal teruggekomen. Het artikel verscheen op 15 juli 2009. Op precies dezelfde dag was Paul McCartney te gast bij de populaire Late Night-show van David Letterman, waar hij sprak over het gerucht dat de eerdere McCartney dood was en zou zijn vervangen door een dubbelganger.7
David Letterman vroeg aan Paul McCartney: “Tegen het einde van de jaren ’60, was dat toen de geruchten over dat je dood bent naar boven kwamen?” McCartney vertelde dat het allemaal begon toen de vier Beatles tijdens de fotoshoot voor de LP-hoes van Abbey Road over een zebrapad liepen en hij zijn sandalen had uitgedaan vanwege de hitte die dag. “En aangezien ik op blote voeten overstak, ontstond er een gerucht dat omdát ik op blote voeten liep, ik dood was.” Het publiek lacht. “Ik kon het verband niet zien,” voegde hij toe.
David Letterman: “Dat was het idee, dat er een kerel was die op jou leek en jouw plek heeft ingenomen.” Paul McCartney: “Nou,” naar zichzelf wijzend, “dit is hem”.
.
Letterman reageerde: “Dat lijkt me een langzame, moeilijke dood. Blootvoets lopen wordt je dood.” Hij vroeg vervolgens hoe McCartney ermee omging, “want het was een wereldwijd gerucht”. De ex-Beatle reageerde laconiek: “Oh, ik lachte er gewoon om en wist dat het vanwege de roem en de gekte was.” Hij voegde toe dat het soms wel vreemd was, omdat mensen hem inspecterend aankeken met een blik van “is het hem of een hele goeie dubbelganger?” Letterman: “Dat was het idee, dat er een kerel was die op jou leek en jouw plek heeft ingenomen.” McCartney: “Nou,” naar zichzelf wijzend, “dit is hem.” Ze hielden allebei hun lach in, totdat Letterman toevoegde: “Of is dat zo?” Vreemd genoeg zijn alle video’s van deze specifieke Late Night-show naderhand van YouTbe verwijderd.
The Beatles waren een Tavistock project
Het hardnekkige gerucht over Paul McCartney’s vermeende dood en vervanging door een dubbelganger is een fascinerend en bizar verhaal. Naast het onderzoek van de Italiaanse forensische experts, zijn er nog meer aanwijzingen dat dit een op waarheid gebaseerd verhaal lijkt te zijn (zie het artikel hieronder: Paul McCartney werd in 1966/1967 vervangen door een dubbelganger).8-9-10
Dit roept ook de vraag op of het mogelijk zou zijn, iemand zo beroemd als Paul McCartney te vervangen. Voormalig MI6-agent John Coleman schreef in 2006 dat The Beatles een creatie waren van het Tavistock Institute, een organisatie die zich bezighoudt met social science. Het vervangen van de meest populaire popartiest uit die tijd door een dubbelganger, zou een boeiend sociaal experiment zijn geweest. Maar stel… dat dit experiment inderdaad heeft plaatsgevonden én geslaagd was, zou men die kennis dan niet inzetten om ook andere invloedrijke mensen soms door dubbelgangers te vervangen? 11-12-13
Ella Ster* | ellaster.nl
Bronnen en voetnoten
- Radio DJ Russ Gibb nam een telefoontje aan van een universiteitsstudent die een vermeende verborgen boodschap had ontdekt in het nummer Revolution 9 van de Beatles. De student zei dat als je het nummer achterstevoren afspeelt, je herhaaldelijk de woorden “turn me on, dead man” hoort. Dat was het begin van de Paul-is-dood-legende.
- Italiaanse editie van Wired met het artikel Wie is die ‘Beatle’? Wired Italia: Forensic science proves Paul McCartney was replaced
- Paul is Dead: New evidence based on computer enhanced forensic techniques
- Paul is Dead. The rumor revisited. Part I
- Court tells McCartney paternity case: “Let it be”
- McCartney paternity claim dismissed
- Wired verscheen op 15 juli 2009. Paul McCartney was op 15 juli 2009 te gast bij David Letterman. Hij gaf naar afloop een openlucht concert in New York.
- Affidavit van Stephen John Dickinson, die claimt een kind van Paul McCartney te zijn.
“My mother stating in no uncertain terms that James Paul McCartney was my father.” / when I turned seven, she told me James Paul McCartney was my father. (…) After learning that my real father had died, I told a few of my friends that Paul was dead.” - Interview van onderzoeksjournalist James Fetzer met Stephen John Dickinson
- James Fetzer: Why Ringo’s confession we replaced Paul appears to be authentic
- The Manufactured Invention of the Beatles, Stones, Grateful Dead and the Birth of Rock n’ Roll by the Tavistock Institute; A Jesuit Corporation.
- John Coleman: The Tavistock Institute of Human Relations
“We meekly accepted the “Beatles” and their “novel music” and lyrics-if one dare call it music and lyrics, having been told, that the group wrote it all themselves. Actually Tavistock graduate Theo Adorno, whose 12-atonal discords were scientifically pitched to create mass “environmental social turbulences” all across America, wrote the music. None of the Beatles could read music. Nevertheless, they were “puffed” day and night without ceasing until everything about them, – lies and all, was accepted as truth.”
“Decades later, misguided, uninitiated people still get angry with me over my exposure of the “Beatles” as a Tavistock project.” - “Hey, Hey, We’re the Beatles”
Ontdek meer van Ellaster
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.