Machtsmisbruik van de overheid om critici de mond te snoeren

Journalisten of actievoerders worden door de NCTV (Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid) weggezet als complotdenkers, radicalen en zelfs in verband gebracht met terrorisme. Dit kan grote gevolgen hebben voor het open debat, de persvrijheid en de vrijheid van meningsuiting.

Onlangs sprak ik met Niels Lunsing van de Audiokrant. In dezelfde uitzending sprak hij ook met Rob Vellekoop van DLM Plus over het onlangs verschenen NCTV-rapport. De NCTV is de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid en onderdeel van het Ministerie van Justitie en Veiligheid. In dat rapport worden vrije journalisten, onafhankelijke mediakanalen en actiegroepen in verband gebracht met een terreurdreiging en radicalisering. Rob Vellekoop legt het verband tussen een vermelding in het rapport en de consequenties voor de genoemde ondernemers en organisaties, wiens bankrekening als gevolg van de verdachtmakingen kan worden opgeheven.

> Link naar uitzending van de Audiokrant

Critici in verband gebracht met terrorisme

De NCTV brengt zo’n drie à vier keer per jaar een rapport uit om de terreurdreiging in kaart te brengen. Het rapport blijkt nu ook ingezet te worden als instrument om critici van het overheidsbeleid monddood te maken. Dat gaat volgens Rob Vellekoop volgens een stappenplan. Wanneer je als vrije media of actiegroep in het rapport vermeld wordt, blijkt dat je daarna problemen met je bank kunt krijgen.

Dat overkwam ook Tom Zwitser van de Blue Tiger Studio, toen de betaalomgeving Mollie binnen twee weken na de NCTV publicatie kenbaar maakte zich niet meer te kunnen vinden in het profiel van de uitgever. Bovendien heeft hun bank aangegeven de rekening op te heffen naar aanleiding van de verdachtmaking in het rapport. In een reactie stelt Tom Zwitser dat de vermelding vooral politiek gemotiveerd is. Hij wijt deze aan de vele, voor de overheid controversiële klokkenluidersdossiers, die de Blue Tiger Studio in handen heeft.

Kritisch tegengeluid gelijkgesteld aan radicalisering

In het recente NCTV-rapport worden nu ook Viruswaarheid, De Andere Krant, het tijdschrift Gezond Verstand en de Buitenparlementaire Onderzoekscommissie (BPOC) genoemd. Het BCOP schrijft: “De BPOC2020 wordt in dit rapport in één adem genoemd met o.a. ‘radicale onderstromen’, ‘relschoppers’ en ‘openbare ordeverstoringen’. Dit is voor de BPOC2020 onaanvaardbaar.” BPOC heeft om een rectificatie gevraagd. De organisatie heeft bovendien bij het Internationaal Strafhof een aanklacht tegen de Nederlandse regering ingediend.

De reden waarom deze organisaties als verdacht worden aangemerkt is in het rapport niet of nauwelijks onderbouwd. NCTV stelt slechts dat de uitnodiging om parlementsleden uit te nodigen om deel te nemen aan het buitenparlementaire onderzoek intimiderend was. Over de Andere Krant en Gezond Verstand meldt het rapport slechts: “Ook zijn er meerdere papieren magazines verschenen waarin een zeer kritisch tegengeluid.” Het publiceren van een kritisch tegengeluid is al voldoende om in een rapport over terrorismedreiging te verschijnen. Toch kan een dergelijke vermelding grote gevolgen hebben.

Uitsluiting door financiële instellingen

Een benoeming of verdachtmaking is voldoende om door financiële instellingen uitgesloten te worden. Deze uitsluiting ondervond ook Elke de Klerck met haar vereniging Artsen voor Waarheid. Nadat de stichting een actie initieerde door het opstellen van een serie aansprakelijkheidsbrieven, waarvoor ze middels crowdfunding geld inzamelde, blokkeerde Bunq Bank de rekening.

De organisatie is ook betrokken bij de strafrechtelijke aangifte tegen Rutte en andere politici, wegens ernstige misdrijven tegen de menselijkheid. Het OM valt, net zoals NCTV ook onder het Ministerie van Justitie en Veiligheid en heeft reeds schriftelijk aangegeven dat ze geen aanleiding ziet om strafrechtelijk onderzoek te doen, omdat ze al bij voorbaat claimt te weten dat er geen strafbare feiten zijn gepleegd.

Ook de NVVJ, de Nederlandse Vereniging van Vrije Journalisten, ondervond veel problemen met het openen van een bankrekening. Media-organisaties en protestgroepen worden bij aanvraag van financiële diensten eerst langs de meetlat van terrorismedreiging gelegd, voordat ze deel mogen nemen aan het financiële verkeer.

De betaaldienst Mollie werd voor het mediakanaal BLCKBX ook zonder waarschuwing opgezegd. Toen programmamaker Flavio Pasquino verhaal ging halen kreeg hij te horen; “Uw website geeft een ander geluid aan de bevolking dan de overheid en wij staan onder toezicht van DNB, oftewel de overheid”. Na een goed gesprek werd de betaaldienst weer hersteld.

Ook ondergetekende ervaarde na aanvraag via de Petje.af-pagina aanvankelijk meerdere afwijzingen van de Mollie betaalmodus. In het kort komt het erop neer, dat wanneer je een al te kritisch geluid laat horen ten aanzien van de overheid over bijvoorbeeld het coronabeleid, je als ondernemer riskeert uitgesloten te worden van het zakelijk verkeer.

Kritisch geluid niet langer geduld

Journalisten en activisten die kritisch durven te schrijven over het gevoerde overheidsbeleid worden over één kam geschoren met terroristen. Op welke wijze deze organisaties een bedreiging zouden vormen voor de staatsveiligheid, blijft in het NCTV-rapport onderbelicht. Het is een voorbeeld van een toenemende intoleranie ten opzichte van een andere mening of ten aanzien van kritiek. Daarmee smoort men elk open debat in de kiem en zijn deze verdachtmakingen zelf een bedreiging voor de democratie, persvrijheid en vrije meningsuiting. Journalisten hebben altijd de taak gehad kritisch te schrijven ten opzichte van de overheid en dit staat steeds meer onder druk.

NCTV schrijft: “Mede onder invloed van complotdenken wordt regelmatig een dreigende toon aangeslagen jegens overheidsinstituties, politici, journalisten of wetenschappers. Dit kan op termijn bijdragen aan de ondermijning van het vertrouwen in (en de legitimiteit van) zulke instituties, maar ook in de ondermijning van de democratische rechtsorde, wanneer zulke personen niet meer vrijelijk hun beroep kunnen uitoefenen.” Wat het rapport vervolgens onbenoemd laat is dat door de verdachtmakingen van vrije journalisten en actiegroepen in het NCTV-rapport, deze hun bankrekening (kunnen) verliezen en daardoor zij niet meer vrijelijk hun beroep kunnen uitoefenen. Met andere woorden: ze verwijten critici iets waar ze zelf debet aan zijn.

Het is een voorbeeld van een toenemende intoleranie ten opzichte van een andere mening of ten aanzien van kritiek. Daarmee smoort men elk open debat in de kiem en zijn deze verdachtmakingen zelf een bedreiging voor de democratie, persvrijheid en vrije meningsuiting.

Andere meningen van experts doen er niet meer toe

De in het rapport genoemde organisaties hebben tal van experts aan het woord gelaten: artsen, virologen, rechtsgeleerden, historici, psychologen, politiemensen, et cetera — om zodoende een publiek en open debat over verschillende inzichten te stimuleren. Ook wil men daar misstanden mee aan de kaak stellen. Desondanks suggereert de NCTV dat het hier uitsluitend zou gaan om “desinformatie en complotconstructies”.

NCTV: “Op sociale mediakanalen en tijdens demonstraties vindt kruisbestuiving plaats tussen beide groepen: personen die onderdeel uitmaken van beide onlinegemeenschappen delen complotconstructies, desinformatie en misinformatie over (de aanpak van) het virus.” Hieruit blijkt dat NCTV geen objectieve partij is, maar zich kritiekloos schaart achter het overheidsbeleid. Men verwijt alle experts die via de vrije en sociale media een alternatief geluid lieten horen alleen maar “complotconstructies, desinformatie en misinformatie” te verspreiden. Er is volgens de NCTV maar één waarheid en dat is die van de overheid.

Terroristen zaaien angst en plegen geweld

De genoemde vrije media of actiegroepen plegen geen geweld en zetten zich vooral in voor waarheidsvinding. Bovendien opereren zij binnen de wettelijke kaders. De ironie is dat de overheid juist wel gebruik maakt van (politie)geweld, machtsmisbruik, intimidatie, angstzaaierij en dreigementen van boetes, uitsluiting en opsluiting.

De coronamaatregelen hebben al een jaar lang de samenleving ontwricht. Mensen worden buitenproportioneel angstig gemaakt voor een virus waarvan de overlevingskans 99,9+% is. Het verspreiden van terreur (door het creëren van een angstcultuur) om een politieke agenda af te dwingen, is bij uitstek het kenmerk van terrorisme. Daarbij trekt de overheid zich bovendien niets aan van de (grond)wettelijke kaders en internationale verdragen, tevens een kenmerk van extremisme. Vervolgens worden deze misstanden niet door Justitie onderzocht, maar insinueert die (via de NCTV), dat de degenen die deze aankaarten zelf de extremisten zijn.

Intimiderend optreden

De schrijfsels van de Buitenparlementaire Onderzoekscommissie (BPOC) en Viruswaarheid hebben volgens het NCTV-rapport een intimiderende werking. Och, die arme politici, ambtenaren en huisartsen… ze zitten te bibberen op hun stoel, omdat ze een e-mail hebben ontvangen. Een e-mail om ze uit te nodigen om deel te nemen aan een buitenparlementair onderzoek. Of een brief om hen te wijzen op de rechtsbeginselen volgens internationale verdragen, zoals de Neurenberg code.

Een e-mail of brief met een ander inzicht kan voor sommige mensen inderdaad heel beangstigend en daarmee blijkbaar intimiderend zijn. Wellicht omdat het aanzet tot nadenken en het herzien van de eigen rol in het uitvoeren van het beleid, ook vanwege mogelijke consequenties?

Hoe zit het dan eigenlijk met de intimidatie vanuit de overheid en aanverwante instellingen?

• De intimidatie vanuit de politie en de fysieke dreiging om tijdens een vreedzame demonstratie als onschuldige demonstrant of bijstander gewond te raken, of onterecht opgepakt te worden.
• De intimidatie vanuit zorginstellingen die vanuit overheidsbeleid mensen met acute zorgvragen (bijvoorbeeld hechtingen of botbreuken) niet meer willen helpen, als men weigert een PCR-test uit te laten voeren.
• De intimidatie naar huisartsen om ze te bestraffen met €100.000 boete wanneer ze Hydroxychloroquine of Ivermectine voorschrijven voor Covid-19 patiënten, of dreigen dat ze hun licentie kunnen verliezen.
• De intimidatie vanuit de overheid dat burgers alleen nog met een negatieve PCR-test mogen vliegen, of zelfs niet zonder verplichte test naar hun eigen land mogen terugkeren, in strijd met de universele mensenrechten.
• De intimidatie door BOA’s en dreiging van hoge boetes, om zo het onmenselijke en ineffectieve beleid af te dwingen.
• De dreiging vanuit overheidswege om een coronapaspoort in te voeren en de openlijke plannen om vaccinaties verplicht te stellen — waarvan bekend is dat dit een klinische studie van een experimentele gentherapie met nanotechnologie betreft — in strijd met de Neurenbergcode en het Helsinkiverdrag.
• Of de intimidatie vanuit de overheid door de dreiging van hoge boetes voor (horeca-)ondernemers, die onder dwang hun zaak moeten sluiten en hun schuld steeds hoger zien oplopen.
• De intimidatie voor scholieren wiens recht op onderwijs is beperkt door voorwaarden zoals verplicht thuisonderwijs, de mondkapjesplicht en het testbeleid, met de voortdurende dreiging van uitsluiting en verplichte quarantaine.
• De dreiging vanuit de overheid om kinderen uit huis te halen, wanneer ouders weigeren mee te doen aan de testcultuur en quarantainemaatregelen.

 

Wie deze vormen van intimidatie afzet tegen de ‘intimidatie’ door het sturen van een e-mail vanuit een kritische organisatie, heeft het oog voor realiteit verloren. De overheid en alle organisaties die kritiekloos hun beleid uitvoeren en steunen, maken zich zelf schuldig aan vergaande vormen van intimidatie.

De NCTV concludeert in haar rapport onterecht dat het gros van de Nederlandse burgers het overheidsbeleid steunt. Daarbij gaat men volstrekt voorbij aan het feit dat veel mensen de regels opvolgen uit angst voor boetes of uitsluiting. Het gedrag van deze volgzame burgers is het gevolg van intimidatie!

Complotdenkers, waanideeën en geweldplegers

Op allerlei manieren suggereert het rapport dat alle vormen van kritiek op de overheid per definitie een gevaar kunnen vormen. Men gebruikt termen zoals ‘complotdenken’ en ‘complotconstructies’. NCTV: “Complotdenken is echter niet alleen een uitdrukking van wantrouwen, maar ook een aanjager van polarisatie, verharding en radicalisering.”

In het rapport schrijft de NCTV bijvoorbeeld over de verharding naar de politie toe. Men benoemt daarbij wél de “verharding bij de protesten” en “openbare ordeverstoringen,” maar niet het hardvochtige politie-optreden. Of de provocaties door Romeo’s en het buitenproportioneel ingrijpen door de ME, waardoor een voorheen vreedzame demonstratie regelmatig escaleert.

In het NCTV-rapport wordt een situatie geschetst, waarbij de politie enkel slachtoffer is van geweld door demonstranten of radicale groepen. De politie kan als verlengstuk van de overheid blijkbaar nooit zelf de geweldpleger zijn, terwijl de praktijk vaak anders laat zien. Dit blijkt ook uit de vele getuigenissen van politie-agenten, die bij de Buitenparlementaire Onderzoekscommissie hebben aangegeven daardoor in gewetensnood te zijn gekomen.

De veiligheid van de staat is gebaat bij een open debat

Het identificeren van politiegeweld of machtsmisbruik van de overheid is volgens de NCTV per definitie een vorm van “Complotconstructies”, die terloops even in verband worden gebracht met mentale problemen. NCTV: “Complotconstructies lenen zich goed voor de invoeging van persoonlijke grieven en geven ruimte aan personen met mentale problemen.”

Door dit onevenwichtig geschetste beeld en door zaken eenzijdig te belichten, doet de NCTV zelf afbreuk aan het democratische proces. Door critici verdacht te maken verdwijnt een veilige basis voor een inhoudelijke wetenschappelijke en maatschappelijke discussie, zoals bijvoorbeeld de Buitenparlementaire Onderzoekscommissie voorstaat. Met de dreiging van vergaande financiële consequenties door vermelding in een terrorismerapport, probeert men critici de mond te snoeren. Dit is kenmerkend voor het ontstaan van een dictatuur. Daarmee valt deze organisatie, die zich zegt te buigen over de veiligheid van de Nederlandse staat, volledig door de mand.

Ella Ster* | bron: ellaster.nl

Artikelen door mij geschreven mogen alleen 1:1 elders gepubliceerd worden mits de auteur Ella Ster* duidelijk bovenaan of onderaan het artikel staat vermeld. Daarnaast moet er onderaan de vermelding staan: “Bron: www.ellaster.nl”

[button link=”https://petje.af/ellaster” text_color=”#ffffff” color=”#0069b4″]Steun Ella Ster met Petje Af[/button]

.

Wil je reageren?

Je mag hieronder je reactie plaatsen. Reacties worden gemodereerd en het kan enige tijd duren voordat deze online verschijnen. Alleen respectvolle reacties die bijdragen tot een zinvolle dialoog worden toegelaten. Hou het wel kort en to-the-point. Maximaal ± 250 woorden. Het doel is om elkaar te informeren, niet om te ondermijnen. Wanneer er sprake is van (vermoedelijk) misbruik, kunnen we de toegang blokkeren.

Door het plaatsen van een reactie onder een artikel laat je bepaalde gegevens achter op ellaster punt nl. Lees in onze privacyverklaring hoe er met je persoonsgegevens wordt omgegaan.