Frank Ruesink: Laten we niet liegen over de gevaren van vaccinaties

Wat bezielt iemand om te stoppen met het Rijksvaccinatieprogramma? Zijn dat onverantwoordelijke ouders die zich laten beïnvloeden door fake news, of worden ouders zich bewust van de keerzijde van vaccinaties? Ramon Bril sprak hierover met Frank Ruesink die ervoor pleit dat er eerlijke voorlichting over vaccinaties komt.

Aanvankelijk was het voor Frank Ruesink niet eens een vraag of ze hun eerste kind moesten laten vaccineren. Hij had het volste vertrouwen in het Rijksvaccinatieprogramma en de veiligheid en effectiviteit van vaccinaties. Zijn vrouw had al enige bedenkingen, maar ging toch overstag. Toen hun oudste zoon anderhalf jaar was ging het twee dagen na de BMR-vaccinatie mis. Goed mis. Nadat hun baby koorts kreeg raakte het in een toxische shock, zijn ogen draaiden weg, de ademhaling stokte en uiteindelijk werd hun kindje per ambulance met spoed naar het ziekenhuis gebracht.

Het liep gelukkig goed af en hun zoon overleefde het voorval. Frank vond het vreemd dat zowel de arts in het ziekenhuis, hun eigen huisarts als de consultatiebureau-arts, allemaal even stellig waren dat de shock niets te maken kon hebben met de vaccinaties. Waarom wisten ze dat zo zeker? En waarom kreeg een kerngezond kind twee dagen na het vaccineren zo’n ernstige reactie?

Toen de grens bereikt werd

Dat was voor Frank het begin van jarenlang onderzoek naar vaccinaties, de rol van de farmaceutische industrie en wat de mogelijke gevolgen zijn. Dat onderzoek hield hij lange tijd voor zichzelf. Frank en zijn vrouw hadden wel besloten om hun andere drie kinderen helemaal niet meer te laten vaccineren en hielden deze beslissing voor zichzelf. Totdat de beruchte Klaas-brief verscheen. Daarin veroordeelde Klaas Dijkhoff ouders die hun kinderen niet laten vaccineren en opperde bovendien dat het maar verplicht gesteld moest worden.

Dat was het moment waarop Frank besloot met zijn verhaal naar buiten te komen. Hij richt zich nu op ouders en wil informatie delen “die elke ouder behoort te weten.” Het gaat zowel om de stoffen die in vaccins zitten als om de potentiële bijwerkingen. Met medicijnen krijgen patiënten steevast te horen dat ze de bijsluiter moeten lezen, maar met vaccinaties krijgt niemand de bijsluiter. Hij wil dat mensen zich juist in die bijsluiters gaan verdiepen.

De politieke discussie over verplicht vaccineren ging voor hem te ver. “Dat was de grens. Dit lichaam is van mij. Het kan nooit zo zijn dat de staat en de farmaceuten bepalen wat voor vaccinaties er in mijn kinderen terechtkomen. De onaantastbaarheid van mijn lichaam is mijn recht.”

De verzwegen waarheid

De reden dat er weinig ruchtbaarheid aan de bijsluiter en bijwerkingen wordt gegeven heeft te maken met politieke afspraken met de Europese Unie om de dekkingsgraad op een bepaald niveau te houden. Wanneer je de bijsluiter zou gaan lezen, ga je beseffen dat er ook een keerzijde aan vaccinaties zit en zullen veel mensen gaan twijfelen. Frank vindt het oneerlijk dat de overheid slechts één kant van vaccinaties belicht. Hij noemt dit de “verzwegen waarheid.”

“Ik kan het met een aantal verhalen aantonen dat de overheid ons bewust informatie achterhoudt, zodat we blijven geloven dat het alleen maar goed voor ons is.”

Frank Ruesink

In de jaren ’60 lag de dekkingsgraad op 55%, maar deze is in de loop der tijd steeds verder opgehoogd. De overheid neemt de stelling in dat het dalen van de vaccinatiegraad de groepsimmuniteit in gevaar brengt. Daarover heeft Frank een deal gesloten met Klaas Dijkhoff. Ze zijn overeengekomen dat wanneer de politicus twee bewijsstukken levert – onder andere over die 95% dekkingsgraad – Frank zijn andere drie kinderen laat vaccineren. De claim dat een 95% dekkingsgraad veilig is, zou immers ook betekenen dat op plekken waar een 100% dekkingsgraad bestaat, de ziekte niet meer voorkomt. Maar op die plekken komen de ziektes desondanks nog voor, zegt Frank, hetgeen die theorie onderuit haalt.

Schadevergoedingen zijn erkenning van het bestaan van vaccinatieschade

Als voorbeeld noemt Frank één aspect dat nooit verteld wordt; in 1986 is in de Verenigde Staten een wet aangenomen dat farmaceuten niet meer juridisch aansprakelijk gesteld kunnen worden voor de gevolgen van vaccineren. Voorwaarde was wel dat de farmaceutische bedrijven een keer in de twee jaar hun onderzoeksresultaten – die aantonen dat de vaccinaties veilig zijn – aan de overheid moeten overhandigen. Uit aanvragen middels de Freedom of Information Act (Amerikaanse variant van WOB-verzoeken), blijkt echter dat die onderzoeksresultaten de afgelopen 32 jaar niet ingediend zijn.

Per vaccin wordt er ondertussen 75 dollarcent in een schadefonds gestopt, die uitkeert  wanneer er door gevolg van vaccinaties schade optreedt. Er is nu al 4,5 miljard dollar aan schadevergoedingen uitgekeerd aan ouders wiens kinderen óf zijn overleden, óf ernstige vaccinatieschade hebben opgelopen. Dit verhaal wordt nooit verteld, zegt Frank, en hij vindt dat heel erg kwalijk. In Nederland overlijden na een vaccinatie zo’n 5 tot 10 kinderen per jaar. Na het toedienen van het Mexicaanse Griep-vaccin heeft de Nederlandse overheid 5 miljoen gereserveerd om aan de gedupeerde ouders uit te keren, wiens kinderen na die vaccinatie narcolepsie hebben gekregen.

https://twitter.com/Ella_Ster/status/1290544462486278145

Frank Ruesink zocht minister Hugo de Jonge op om hem te vragen om naast vaccinaties ook alternatieven te onderzoeken om corona te bestrijden. Daarop zei de minister: “Daar zou ik zeker niet op rekenen, vaccinaties is écht het enige dat écht helpt.” Later ontlokte Frank bij hem de uitspraak dat hij nooit twijfelt aan de veiligheid van vaccinaties. Minister-president Rutte zei zelfs dat hij daar nog nooit over nagedacht had. Het medisch schandaal van de Mexicaanse Griep-vaccinaties is nog geen tien jaar geleden. Hoe komt het dat een Minister van Gezondheid daar nooit bij stil heeft gestaan?

“Dien je de waarheid of dien je de leugen?”

Vaccinaties zijn nog steeds het heilige huisje, die in de ogen van de meerderheid een belangrijke rol hebben gespeeld in de volksgezondheid en het uitbannen van ziektes. Het niet-vaccineren wordt door deze groep gezien als een bedreiging voor de volksgezondheid. Maar zijn onze kinderen wel veel gezonder geworden, ook als je allerlei neurologische aandoeningen zoals autisme, add en ontwikkelingsstoornissen en allergieën in ogenschouw neemt?

Frank vertelt dat 54% van de Amerikaanse kinderen en 25% van de Nederlandse kinderen een chronische aandoening heeft, dus zo gezond zijn onze kinderen niet. Bovendien blijkt uit wetenschappelijk onderzoek juist dat ongevaccineerde kinderen over het algemeen gezonder zijn dan gevaccineerde kinderen, zegt Frank.

Er wordt onterecht gesteld dat de wetenschap vaststaat, maar wetenschap is per definitie een onderzoeksgebied, waarbij men eerdere standpunten moet herzien, wanneer er nieuwe informatie beschikbaar komt. Een van de zaken die bij vaccinaties nog nooit is onderzocht, is het effect van combi-vaccins, waarbij meerdere ziektekiemen in één vaccin gecombineerd zijn.

Daarnaast zijn er allerlei vragen te stellen over de ethiek als het gaat om de praktijken van de farmaceutische industrie. Vaccins worden in de beginfase vooral getest in arme landen en er zijn tal van voorbeelden dat dit soms catastrofale gevolgen heeft. Een andere ethische vraag is het gebruik van menselijke cellijnen in vaccins. Deze MRC5-cellijn is afkomstig van geaborteerde baby’s. Dit stukje DNA wordt ook in onze kinderen gespoten. Veel mensen hebben echter geen idee dat ook dit een onderdeel is van een vaccin.

Ludieke acties en een boek

De afgelopen jaren heeft Frank Ruesink op unieke wijze aandacht opgeëist voor de onbesproken waarheid rond vaccinaties. Zo hield hij tijdens een PSV-finale een prijsvraag “Wat is Klaas Dijkhoff kwijtgeraakt?” en liet die middag een vliegtuigje rond het stadion vliegen met de tekst: “Dijkhoff vaccin bewijs?”

Ook keerde hij de Vaccinatie Sales-Award uit aan de politicus, die de minst kritische vragen ten aanzien van vaccinaties stelt. Andere criteria waren het weghouden van belangrijke informatie voor ouders en de keuzevrijheid in gevaar brengen. De ‘eer’ ging naar Paul Blokhuis. Door politici op een dergelijke humoristische wijze te confronteren met de kritische vragen rond vaccinaties, brengt Frank hen in verlegenheid en zorgt hij er eveneens voor dat ze nog lang aan het onderwerp herinnerd worden.

Later ging hij nog een stap verder en bereidde gerechtelijke stappen voor tegen Klaas Dijkhoff, omdat hij onterecht beweerd heeft het wetenschappelijk bewijsmateriaal gestuurd te hebben. Het gaat vooral om het bewijs van de 95% dekkingsgraad dat ontbreekt en vooralsnog een theoretisch model is. Een rechtszaak kan de politicus dwingen om het bewijsmateriaal te overleggen of te erkennen dat het er niet is. De zaak is door de lockdown en doordat de eerste advocaat zich had teruggetrokken vertraagd, maar Frank is vastberaden om het door te zetten.

Daarnaast is Frank van plan om dit najaar een boek uit te brengen met zijn persoonlijke verhaal en strijd rond de vaccinatiewaarheid. Meer informatie is te vinden op zijn website VaccinGate Nederland.

https://www.youtube.com/watch?v=cOGmfQ1_exM

> Lees ook: Door Frankema: “Ik ben geen anti-vaxxer. Ik ben een bezorgde burger en ik heb vragen.”

Ella Ster* | bron: ellaster.nl

Artikelen door mij geschreven mogen alleen 1:1 elders gepubliceerd worden mits de auteur Ella Ster* duidelijk bovenaan of onderaan het artikel staat vermeld. Daarnaast moet er onderaan de vermelding staan: “Bron: www.ellaster.nl”

Wil je reageren?

Je mag hieronder je reactie plaatsen. Reacties worden gemodereerd en het kan enige tijd duren voordat deze online verschijnen. Alleen respectvolle reacties die bijdragen tot een zinvolle discussie worden toegelaten. Hou het wel kort en to-the-point. Maximaal ± 250 woorden.

Door het plaatsen van een reactie onder een artikel laat je bepaalde gegevens achter op ellaster punt nl. Lees in onze privacyverklaring hoe er met je persoonsgegevens wordt omgegaan.