Justitie doet alles om het pedonetwerk te beschermen

Wanneer justitie op een belangrijke speler van een criminele organisatie stuit, zou je verwachten dat ze er alles aan doen om het hele netwerk op te rollen. Het tegenovergestelde is echter vaak het geval. Zo ook in de zedenzaak van Robert M. We zien steeds hetzelfde patroon van een falend en opzettelijk incompetent justitie-apparaat.

Pedonetwerken in Nederland, deel 3

Het patroon van het opzettelijk falen

In grote zedenzaken — waarbij de dader zich niet alleen schuldig heeft gemaakt aan veelvuldig misbruik of zelfs moord, maar ook kinderen levert aan de elite en de kinderporno-industrie — zet justitie alles op alles om het criminele netwerk te beschermen. Aanvankelijk laat men ook de dader lopen, of deze krijgt een belachelijk lage straf, zodat deze weer snel zijn rol als kinderleverancier kan hervatten.

Wanneer de situatie onhoudbaar wordt, offert men een enkele dader op. Dan is het zaak om iedereen te laten geloven dat deze (praktisch) alleen geopereerd heeft. Een diepgaand onderzoek moet koste wat kost voorkomen worden. Want uit dat onderzoek kan naar voren komen dat hooggeplaatste figuren afnemers waren van kinderprostitutie, kinderporno of kinderhandel.

We zagen dit patroon bij de zaak Marc Dutroux, Michel Louis Marie Stockx, de Zandvoort-zaak, bij Robert M, Jan Stoffers en bij de misbruikzaken op basisscholen. In dit patroon zijn de volgende stappen te zien:

• Dader loopt al jaren eerder tegen de lamp; arrestatie leidt tot (ver)korte gevangenisstraf of vrijspraak. Vaak sprake van meerdere arrestaties.
• Geen onderzoek naar criminele netwerk of connecties van de dader. Strafrechtelijk onderzoek wordt onterecht geseponeerd.
• Dader komt vroegtijdig vrij of mag ‘ontsnappen’.
• Dader loopt opnieuw tegen de lamp; situatie wordt onhoudbaar en dader wordt vervolgd.
• Justitie en media spinnen de gewenste verhaallijn dat de dader (praktisch) alleen gehandeld heeft.
• Geen uitgebreid onderzoek naar criminele netwerk of connecties van de dader. Of getuigen worden in diskrediet gebracht, onderzoeksresultaten worden gedownplayed, of uit het officiële dossier verwijderd.
• Seponeren, of laten verdwijnen van bewijs dat belastend is voor het criminele netwerk.
• Belangrijke getuigen worden ernstig bedreigd of uit de weg geruimd.
• Soms worden rechters, justitiemedewerkers of zelfs de dader zelf uit de weg geruimd.
• Witwassen van strafdossier; officiële publieke versie en een schaduwdossier.

Kijk je naar alle grote zedenzaken, dan zie je steeds (minimaal een aantal aspecten van) bovenstaand patroon. Justitie lijkt dan alles uit de kast te trekken om ten minste het criminele netwerk te beschermen.
[toggle title=”Het patroon van een falende Belgische justitie in de Marc Dutroux-zaak:” load=”hide”]

• Februari 1986: Marc Dutroux and Michelle Martin worden gearresteerd voor de ontvoering en verkrachting van 5 jonge meisjes.
• April 1989 Dutroux wordt tot 13 jaar veroordeeld. Hij komt in 1992 al na 3 jaar vrij.
• In 1993 meldt de klusjesman Claude Thirault bij de politie dat Dutroux een kelder aan het bouwen was met de intentie om meisjes gevangen te houden. In december wordt zijn huis doorzocht, maar vindt de politie niets.
• In 1994 doet de politie een nieuwe huiszoeking, maar vindt wederom niets.
• In 1995 ontvoert hij Julie en Mélissa.
• Claude Thirault gaat na de verdwijning van Julie en Mélissa wederom naar de politie om hen aan zijn eerdere aangifte te herinneren.
• Het huis van Dutroux wordt gemonitord, maar de politie faalt in de registratie van de komst van Ann en Eefje die in 1995 ontvoerd worden.
• Rasti Rostelli wordt vals beschuldigd van de verdwijning van Ann en Eefje. Hij bleek onschuldig. Daarna lag het onderzoek naar de verdwijning van de twee meisjes zo goed als stil.
• Ondanks diverse tips en waarschuwingen onderzoekt de Belgische justitie Dutroux niet. Een van die waarschuwingen kwam zelfs van de moeder van Dutroux, die aan de politie vertelde dat ze vermoedde dat haar zoon betrokken was bij de verdwijning van de meisjes.
• December 1995: Dutroux wordt aangehouden voor diefstal en voor vrijheidsberoving van drie mensen in verband met een autodiefstal. Hij zit 4 maanden vast en in die periode sterven Julie en Mélissa die in zijn huis werden vastgehouden, een hongerdood.
• In 1996 ontvoert hij Sabine en Laetitia.
• Dutroux wordt in de zomer 1996 gearresteerd.
• Najaar 1996: gedwongen vertrek van onderzoeksrechter Jean-Marc Connerotte.
• Nieuwe onderzoeksrechter Jacques Langlois is onervaren, maar wordt desondanks op de zaak gezet. Hij gelooft niet dat Dutroux lid was van een groot pedonetwerk. Dit ondanks de vele aanwijzingen en bekentenis van Dutroux dat hij de kinderen aan een netwerk leverde. Het kost hem 8 jaar om de zaak rond te krijgen.
• Berichten over een prostitutienetwerk en satanisch ritueel misbruik worden ondanks getuigenverklaringen (de X-dossiers) niet verder onderzocht.
• Getuigenverklaringen van Regina Louf worden niet verder onderzocht, terwijl zij duidelijk details wist over de zaak die ze niet had kunnen weten en impliceren dat ze de waarheid sprak.
• April 1998: Marc Dutroux weet te ontsnappen uit de gevangenis.
• Juli 1999: Hubert Massa, advocaat-generaal belast met het dossier-Dutroux, pleegt ‘zelfmoord’.
• Rond de 30 andere getuigen sterven een mysterieuze dood.
• Marc Dutroux wordt tot levenslang veroordeeld. Handlanger Michel Nihoul wordt grotendeels vrijgesproken, ondanks de belastende getuigenverklaringen en bewijsmateriaal.
• Er zijn 2 strafdossiers: een schaduwdossier en een gewitwaste versie.[/toggle]

Vrijlaten of laten ontsnappen van dader

In de jaren ’90 is er in de omgeving Assen een kinderlokker actief: de Belg Michel Louis Marie Stockx. In 1981 wordt hij gearresteerd voor 8 ontuchtzaken. De rechtbank in Zwolle veroordeelt hem tot 6 jaar gevangenisstraf en TBR. In mei 1986 mag hij op onbegeleid verlof en weet hij te ontsnappen. Justitie onderneemt nauwelijks iets om hem op te sporen. Eind 1986 wordt hij aangehouden en teruggebracht naar de Mesdagkliniek. In 1987 komt hij weer vrij en hervat zijn beroep als internationaal vrachtwagenchauffeur. Vanaf 1989 ontvoert en vermoordt hij zeker 3, maar waarschijnlijk 6 of meer kinderen uit Duitsland, Nederland, België en Frankrijk.

In december 1991 wordt Michel Stockx opgepakt en ontmaskerd als een drievoudig kindermoordenaar. Maar ondanks aanwijzingen dat hij bij veel meer verdwijningen en moorden betrokken was, wordt er geen grondig onderzoek gedaan. “Hij had 3 moorden bekend, dat vond men genoeg om hem te veroordelen, de rest hebben ze erbij laten zitten,” zegt een oud-rechercheur enigszins verbitterd. [1]

Ik vermoed dat Michel Stockx betrokken was bij een internationaal pedonetwerk, verweven met de Dutroux-zaak. Dat is in mijn ogen niet alleen de reden dat men niet dieper wilde graven, maar ook waarom hij in 2001 — in de tijd dat het Dutroux-onderzoek in volle gang was — uit de weg geruimd is. Hij zat toen in de gevangenis van Scheveningen en stierf aan de gevolgen van een brand.

Ook in de zaak Robert M. (Robert Mikelsons) blijkt dat de dader al veel eerder bij justitie in beeld is geweest. In 2003 werd hij in Duitsland veroordeeld voor het verspreiden van kinderporno. Hij werkte toen op een kinderdagverblijf in Heidelberg. Hij kreeg desondanks een verklaring van goed gedrag toen hij zich een jaar later in Nederland vestigde, waar hij wederom in de kinderopvang ging werken.

Eerdere aangiftes zijn van hogerhand tegengehouden

Blijkbaar zijn er tegen Robert M. in de periode 2005-2010 al verschillende aangiftes gedaan wegens vermoedelijk misbruik. “De eerste aangeefster die een melding deed tegen Robert M. en het Hofnarretje kreeg een boete van 1800 euro wegens laster en een vermaning van de burgemeester. Ze moest haar mond houden. Ze is er nooit voor gecompenseerd of in het gelijk gesteld.” [2]

Ook andere aangiftes werden blijkbaar van hogerhand tegengehouden. Robert M. zou voor enorme bedragen kinderen en baby’s aan hooggeplaatste pedo’s leveren. In de escortagenda van zijn medeplichtige echtgenoot Richard van Olffen stond het GSM telefoonnummer van een justitiemedewerker van het OM in Amsterdam. [3]

Toen Robert Mikelson en Richard van Olffen in 2010 via een Amerikaans opsporingsverzoek alsnog opgepakt werden, is de Amsterdamse zedenrecherche opnieuw gewezen op de meldingen uit 2005 en 2007. “Maar haastig vertelde de Amsterdamse zedenrecherche dat er uitvoerig onderzoek zou zijn gedaan, tot in Letland toe, en dat nergens iets van blijkt van een toeleverantie aan hooggeplaatste pedofielen.” [4]

Ondanks dat de bron van deze berichten niet wordt vermeld, komt deze overeen met een andere getuigenverklaring dat Robert M. bescherming kreeg uit hoge kringen. ITCCS-getuige Anne Marie van Blijenburgh vertelde in 2014 aan Kevin Annett dat zelfs het koninklijk paar zelf naar de rechtbank in Amsterdam ging om de rechter een seintje te geven zodat Robert M. vrijgesproken zou worden. Zij vertelde dat Robert M. ‘klusjes’ deed voor Máxima. [5]

Hofnar of hofleverancier?

De originele video is uit dit artikel verwijderd, maar via deze link kun je een ander interview beluisteren waarin Kevin Annett hier uitspraken over doet. [5] Van advocate Anne Marie van Blijenburgh is na haar getuigenissen tegen het Koningshuis, diverse politici, topambtenaren en de familie Korlaar niets meer vernomen.

De diverse kamerleden die ik daarna heb aangeschreven om naar aanleiding van haar onthullingen kamervragen te stellen, hebben nooit op dit verzoek gereageerd. Ondanks dat de video wereldwijd verspreid is en er grove beschuldigingen werden geuit aan het adres van de premier en het voormalige staatshoofd. Het stilzwijgen en niet in verweer gaan impliceert juridisch gezien een bekentenis van schuld.

> Lees op Patreon waarom ik de getuigenis van Anne Marie van Blijenburgh serieus neem en anderen dit ook zouden moeten doen.

Het is in ieder geval een feit dat Robert M. jarenlang bij de kinderopvang Het Hofnarretje heeft gewerkt. Deze naam krijgt met bovenstaande claims wel een hele vreemde nasmaak. Albert Drent, de directeur van Het Hofnarretje, raakte al in 1995 in opspraak, toen aangifte is gedaan voor misbruik van 2 kinderen. Drent werd uiteindelijk niet vervolgd. Een artikel 12 Sv-procedure die door ouders van de slachtoffers was aangespannen werd door het gerechtshof Amsterdam afgewezen.

Ook Edwin R., een 39-jarige medewerker op kinderdagverblijf Het Hofnarretje — verdacht van webcamseks met minderjarigen en het bezit van kinderporno — werd uiteindelijk niet vervolgd, omdat het Openbaar Ministerie verwachtte dat de duur van een eventueel opgelegde gevangenisstraf korter zou zijn dan de tijd die R. al in voorarrest had doorgebracht. Het niet vervolgen betekende ook dat men niet dieper in de zaak hoefde te graven… [6]

Dader is ‘eenzame gek’

In grote zeden- en moordzaken wordt de verdachte, de échte dader of een stroman, gepresenteerd als een eenzame gek die alleen opereerde. Wanneer men daadwerkelijk zou onderzoeken met wie de verdachte samenwerkte, zou immers het pedonetwerk ontmaskerd worden. We zagen dit patroon bij de zaken Robert M, Marc Dutroux, Michel Louis Marie Stockx, Jan Stoffers, de Zandvoort-zaak en bij de misbruikzaken op basisscholen.

Zolang er maar geen diepgaand onderzoek naar het criminele netwerk plaatsvindt. Om die reden vind ik het opvallend dat in de zaak Robert M. in hoger beroep besloten is dat de enorme collectie kinderporno niet als bewijs mocht dienen in de zaak, omdat de “doorzoeking van zijn huis onrechtmatig was”. [6] Was dit een maatregel om verder onderzoek naar dit bewijsmateriaal om zeep te helpen? Waarom hebben we er later nooit meer iets over gehoord? Bleek uit deze foto’s en video’s dat hooggeplaatste figuren erbij betrokken waren?

Robert M. kreeg 3 dure advocaten

Inmiddels heeft justitie toegegeven dat er in de zaak Robert M. minstens 83 kinderen misbruikt zijn. Hoe heeft deze man zo lang ongestoord zijn gang kunnen gaan?  Er moeten handlangers zijn geweest. Het kan bijna niet anders dan dat hij (veel) hulp en bescherming heeft gekregen.

Ondanks de officiële erkenning van het misbruik, hoeven de ouders niet bepaald op steun van justitie en de hulpverleningsinstanties te rekenen. Iets dat we ook bij andere zedenzaken zagen, zoals bij het misbruikschandaal op De Dreef in Emmer-Compascuum. In de zaak Robert M. klagen ouders dat hun kinderen niet de juiste hulp hebben gekregen. Ondertussen zijn bij verschillende gezinnen de kinderen door Jeugdzorg uit huis geplaatst of tegen de wil van de ouders opgesloten in een psychiatrische inrichting. Het lijkt er sterk op dat men er alles aan doet om de ouders en slachtoffers monddood te maken. [2]

Wat ik daarbij opvallend vind is dat de verdachte Robert M. kon rekenen op financiële steun en juridische bijstand van de duurste advocaten. “Het is dan ook onbegrijpelijk dat Robert M. – hoofdverdachte in de Amsterdamse misbruikzaak – wordt bijgestaan door drie advocaten – Wim Anker, Jan Boksem en Tjalling van der Goot – van het bekende advocatenkantoor ‘Anker en Anker’. (…) De vraag is echter, door wie (of wat) wordt dit betaald? Het is namelijk uitgesloten dat Robert M. dit zichzelf kan veroorloven.” [7]

> lees verder in deel 4: Justitie kán niet onpartijdig zijn in behandeling van pedozaken

Ella Ster* | bron: ellaster.nl

Artikelen door mij geschreven mogen alleen 1:1 elders gepubliceerd worden mits de auteur Ella Ster* duidelijk bovenaan of onderaan het artikel staat vermeld. Daarnaast moet er onderaan de vermelding staan: “Bron: www.ellaster.nl”

Bronnen en voetnoten

[1] Michel Stockx en de dode kinderen, De Misdaadjournalist H. J. Korterink
[2] Jeugdzorg Dark Horse
[3] Het Ronde Huis
[4] Her Majesty’s Secret Service
[5] Interview van Kevin Annett door Galactic Connection (vanaf 9:09 en 11:25 minuten)
[6] Wikipedia: De Amsterdamse Zedenzaak
[7] Beerputwebblog: hoe kan Robert M. zich drie advocaten veroorloven?

Wil je reageren?

Je mag hieronder je reactie plaatsen. Reacties worden gemodereerd en het kan enige tijd duren voordat deze online verschijnen. Alleen respectvolle reacties die bijdragen tot een zinvolle discussie worden toegelaten. Hou het wel kort en to-the-point. Maximaal ± 250 woorden.

Door het plaatsen van een reactie onder een artikel laat je bepaalde gegevens achter op ellaster punt nl. Lees in onze privacyverklaring hoe er met je persoonsgegevens wordt omgegaan.