Eind jaren ’90 wordt in Oost-Turkije het Göbekli Tepe tempelcomplex opgegraven. Het 12.000 jaar oude monument lijkt een tijdscapsule te zijn met een belangrijke boodschap, die in ons tijdperk ontdekt moest worden. Historici en astronomen die de boodschap ontcijferden kwamen tot een verbluffende conclusie.
Historicus Graham Hancock denkt dat veel historische bouwwerken — Göbekli Tepe is er één van — gebouwd zijn door de overlevenden van een geavanceerde, prehistorische, verloren gegane beschaving. Nadat ze de Grote Vloed hebben overleefd, hebben ze zich op diverse plekken op de wereld gevestigd en gepoogd om hun kennis over te dragen aan toekomstige generaties. Eén van die plekken is Göbekli Tepe in Oost-Turkije, vlakbij de Syrische grens.
Oudste megalithische steencirkels
Deze prehistorische beschaving had buitengewoon hoogstaande kennis over de sterren en planetaire cycli. Veel mysterieuze historische bouwwerken blijken dan ook een weergave te zijn van de hemelse constellaties en kosmische cycli. Dat geldt ook voor het Göbekli Tepe tempelcomplex.
De archeologische site Göbekli Tepe wordt gedateerd op grofweg 9.500 -10.000 v.Chr. en heeft duizenden jaren onder het zand verborgen gelegen, totdat de archeologen onder leiding van Klaus Schmidt van 1996 tot 2014 een klein deel van het complex opgegraven hebben. De zuilen van de megalithische steencirkels blijken een belangrijke boodschap te bevatten. Historici vermoeden zelfs dat het complex wellicht opzettelijk is begraven om op het juiste moment in de geschiedenis opgegraven te worden. Dat gebeurde rond het einde van de 20e eeuw.
Dieren op reliëf blijken sterrenbeelden te zijn
Op één van deze zuilen, ook wel de ‘Gier-zuil’ genoemd, staan allerlei dieren afgebeeld: een gier, schorpioen, flamingo, vogel en een slang. De dieren blijken een symbolische weergave te zijn van de sterrenbeelden: Boogschutter, Schorpioen, Pauw en het sterrenbeeld Ophiuchus, ook wel de slangenhouder of slangendrager genoemd. [1] De gier is daarbij een historische variant van ons hedendaagse Boogschutter symbool, een sterrenbeeld dat tegenwoordig door astronomen ook wel de ‘theepot’ wordt genoemd. [2]
Uit astrologisch onderzoek blijkt dat de dieren een symbolische weergave zijn van de sterren zoals deze rond 9.500 jaar voor Christus aan de hemel stonden. In het centrum van de bovenste steen bevindt zich een cirkel, het symbool voor de zon. De gier (sterrenbeeld Boogschutter) omarmt de zon als het ware met zijn rechtervleugel. Archeoloog Paul Burley denkt dat de afgebeelde symbolen een weergave zijn van een significant astrologisch moment dat zo’n 11.500 jaar in de toekomst zou plaatsvinden, vanaf het moment dat het Göbekli Tepe-complex gebouwd is.
Weergave van buitengewoon kosmisch Event
Ook historicus Graham Hancock heeft de symbolen op de Gier-zuil bestudeerd en hij gebruikt astrologische computersoftware om zorgvuldige berekeningen te maken wat de stand van de sterren, de zon, het galactische centrum en de Grote Rift is geweest op specifieke periodes in de geschiedenis, tijdens de winter- en zomerzonnewende en lente- en herfst-equinox. Daarbij komt hij tot de verbluffende conclusie dat de zon uitgerekend in ons tijdperk, binnen een tijdsbestek van 80 jaar, tijdens de winterzonnewende op 21 december precies in het huis van de Boogschutter staat. Deze periode loopt van 1960 tot 2040. Bovendien is de zon op die datum uitgelijnd met de Grote Rift in het centrum van ons Melkwegstelsel. De zon valt, vanaf de aarde gezien, precies samen met het galactische centrum, zoals de roos samenvalt in de loop van een geweer. [2]
De laatste keer dat deze bijzondere hemelse uitlijning tijdens de winterzonnewende tussen de aarde, zon en het galactische centrum plaatsvond, was een volledige kosmische cyclus van 25.920 jaar geleden. Deze kosmische cyclus wordt ook wel de Precessie van de aardas genoemd. Dit tijdperk duurt ongeveer 26.000 jaar en komt ergens grofweg tussen 2000 – 2040 ten einde. Met andere woorden: de symboliek op de zuil verwijst naar een buitengewoon astrologisch Event dat in ons tijdperk zal plaatsvinden.
Verwijzing naar nieuw tijdperk
De antieke beschaving die Göbekli Tepe heeft gebouwd is niet de enige die naar deze periode verwijst. Ook de Maya-kalender verwijst naar de winterzonnewende in 2012 (21-12-2012) als het einde van een epoche en begin van een nieuw tijdperk. Deze datum zou meer een indicatie zijn van een tijdperk, dan een exacte datum. Een tijdperk waarin de zon tijdens de winterzonnewende is uitgelijnd met het galactische centrum.
Dagen van duisternis en de wedergeboorte van het Licht
De winterzonnewende wordt al millennia lang gevierd. 21 december is op het noordelijk halfrond de kortste dag van het jaar. De zon komt in de eerste dagen vanaf de 21e zelfs niet (helemaal) boven de horizon uit (afhankelijk waar op het noordelijk halfrond men zich op dat moment bevindt). Op de drie opeenvolgende dagen lijkt de positie van zonsopkomst onveranderd. Op deze dagen van het jaar is er het minste licht. Dit zijn de dagen van duisternis. Vanaf de 25e december verandert de positie van de zonsopkomst en verschijnt in het noorden weer boven de horizon. Dit is de wedergeboorte van het Licht.
Het einde van de 26.000 jaar durende kosmische cyclus, het moment van de Event, wordt door Cobra omschreven als een “explosie van licht”. Het astrologische moment zoals afgebeeld op de Göbekli Tepe Gier-zuil, zou je daarom ook kunnen interpreteren als het moment dat het Licht het wint van het duister.
Galactisch centrum is bron van creatie
Volgens Maya-specialist John Major Jenkins was de positie van de winterwende-zon ten opzichte van de Grote Rift in het centrum van de Melkweg belangrijk voor de Maya kosmologie. Omdat dit gebied van de hemel door de Maya’s werd beschouwd als de ‘plaats van creatie’. Het centrale punt van onze Melkweg werd gezien als de ‘baarmoeder of geboorteplaats van de hemel’.
Het einde van de wereld was volgens de Maya’s vooral een einde van een kosmische cyclus. Een tijd van grote transformaties en de hergeboorte van de wereld. Dit moment zou een nieuw tijdperk inluiden en het startpunt zijn van een nieuwe kosmische cyclus. De focus die er een aantal jaren geleden was op de exacte datum van 21-12-2012 was misleidend, omdat het volgens Graham Hancock en Paul Burley gaat om een periode van 80 jaar waarin deze overgang gaat plaatsvinden.
De Event volgens Cobra
Deze periode en kosmische gebeurtenis komt grotendeels overeen met de Event zoals Cobra deze omschrijft. Ook volgens Cobra is er geen exacte datum voor de ‘verandering van tijdperk’, maar is het meer een proces dat samenvalt met de kosmische cycli. Volgens hem valt het window of opportunity waarin dit zou kunnen gebeuren, in de periode 1975 tot 2025. Hij noemt dit ‘the transformational window’. [3]
Cobra beschrijft de Event als het moment van de compressiedoorbraak, waarbij een enorme energiegolf vanuit de Galactische Centrale Zon, onze aarde bereikt. Deze Galactische Centrale Zon die zich middenin ons Melkwegstelsel bevindt, pulseert, vergelijkbaar met een hartslag. Deze pulsering vindt plaats tijdens de verhoogde activiteit van deze zon, pakweg eens in de 26.000 jaar. De energiegolf en het licht dat dan uitgestoten wordt bereikt de aarde wanneer onze zon precies is uitgelijnd met de Galactische Centrale Zon.
2018-2025: periode van de Event-horizon
Volgens Cobra werd aan het einde van de vorige kosmische cyclus, zo’n 26.000 jaar geleden, de aarde in een quarantaine staat gebracht. Daardoor zijn we afgesneden van de Bronenergie en leven in een kunstmatige Matrix. Thomas Williams beschreef deze situatie als dat de aarde zich als het ware in een soort buis bevindt. Beiden zijn het erover eens dat we ons nu vlak voor de Event-horizon bevinden om uit het zwarte gat te ontsnappen, uit de quarantaine-staat waarin we 26.000 jaar gevangen zijn gehouden.
Astrologische kennis over 12.000 jaar in de toekomst
De boodschap op de Gier-zuil is slechts een fractie van het historische Göbekli Tepe tempelcomplex dat opgegraven en ontcijferd is. Als we aannemen dat de boodschap op de zuil gericht is aan toekomstige generaties, moet het zonder twijfel een buitengewoon belangrijke boodschap zijn geweest, aangezien het afgebeelde Event op het moment dat Göbekli Tepe werd gebouwd, pas grofweg 11.500-12.000 jaar later zou plaatsvinden.
Aangezien het monument millennia lang onder het zand begraven is geweest, heeft het in die zin in ieder geval als tijdscapsule gefungeerd. En hoe bizar dat deze zuil rond het jaar 2000 ontdekt werd. Maar de ontdekking roept ook veel vragen op. Wat wist deze beschaving nog meer over de nieuwe kosmische cyclus, die pas 11.500-12.000 jaar later zou aanvangen? Welke informatie ligt er nog meer begraven in het niet opgegraven deel van het complex?
Ella Ster* | bron: ellaster.nl
Artikelen door mij geschreven mogen alleen 1:1 elders gepubliceerd worden mits de auteur Ella Ster* duidelijk bovenaan of onderaan het artikel staat vermeld. Daarnaast moet er onderaan de vermelding staan: “Bron: www.ellaster.nl”
Voetnoten
[1] Göbekli Tepe’s Pillar 43: An Astronomical Interpretation door Andrew Collins en Rodney Hale [2] Uit: The Fingerprints of the Gods, door Graham Hancock. [3] The Event Handbook, door de Cobra Resistance Movement.
Wil je reageren?
Je mag hieronder je reactie plaatsen. Reacties worden gemodereerd en het kan enige tijd duren voordat deze online verschijnen. Alleen respectvolle reacties die bijdragen tot een zinvolle discussie worden toegelaten. Hou het wel kort en to-the-point. Maximaal ± 250 woorden.
Door het plaatsen van een reactie onder een artikel laat je bepaalde gegevens achter op ellaster punt nl. Lees in onze privacyverklaring hoe er met je persoonsgegevens wordt omgegaan.
Ontdek meer van Ellaster
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
